Poprosiłam kiedyś lekarza o skierowanie na badanie poziomu homocysteiny we krwi. Lekarz ze specjalizacją stwierdził, że wprawdzie mówi się o tym na konferencjach medycznych, ale w praktyce się tego nie sprawdza.
Zbyt wysoki poziom homocysteiny stwarza niebezpieczeństwo dla zdrowia. To przede wszystkim jej nadmiar przyczynia się do miażdżycy i zawałów serca.
Problem znany jest od wielu lat, ale wciąż przez wielu lekarzy i diagnostów nie brana pod uwagę bądź bagatelizowana, a może nie jest ujęta w procedurach. Pozorne oszczędności, biorąc pod uwagę koszty późniejszego leczenia. Dwa najważniejsze badania, które powinniśmy co roku wykonać to poziom wit D3 i właśnie homocyteiny.
Poziom homocysteiny w osoczu krwi u człowieka nie powinien przekraczać 5 – 10 μ mol/l. Jest to stężenie bezpieczne dla naszego zdrowia, choć najkorzystniejszy jest poziom poniżej 8. W granicach normy laboratoryjnej znajduje się również 15 μ mol/l, w niektórych laboratoriach nawet 17. Niemniej jednak podwyższenie poziomu homocysteiny do 11 – 13 μ mol/l może już uszkodzić wyścielające naczynia krwionośne komórki śródbłonka. O hiperhomocysteinemii mówimy, gdy jej wartość wynosi 20 – 30 μ mol/l.
Zbyt wysoki poziom homocysteiny wydatnie przyczynia się do wielu poważnych chorób, dolegliwości i zniszczeń w organizmie.
Między innymi:
- Działa cytotoksycznie na komórki śródbłonka naczyń krwionośnych, w szczególności jeśli jej poziom przez wiele lat utrzymuje się na poziomie powyżej 11 μ mol/l.
- Ryzyko zakrzepicy żył głębokich wzrasta aż 4-krotnie przy stężeniu homocysteiny powyżej 22 μ mol/l.
- Uszkadza naczynia i tętnice, hamuje procesy naprawcze naczyń.
- Potęguje miażdżycę poprzez wiele mechanizmów.
- Obniża oddziaływanie glutationu, najsilniejszego antyoksydanta.
- Wydatnie przyczynia się do potęgowania chorób neurodegeneracyjnych: schizofrenia, depresja, Parkinson, Alzheimer, demencja starcza, „mgła mózgowa”, zanik mózgu. W przypadku osób z hiperhomocysteinemią ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera jest ok. 4,5-krotnie wyższe w porównaniu do grupy z normohomocysteinemią.
- Wysokie stężenie homocysteiny w płynie pęcherzykowym jajnika może zmniejszać szanse zapłodnienia – zaburzona interakcja między plemnikiem a komórką jajową.
- W czasie ciąży może upośledzać ukrwienie łożyska i jego funkcje. W związku z tym może prowadzić do poronienia czy dalej zahamowania rozwoju płodu, jego obumarcia, a także przedwczesnego oddzielenia łożyska. Może stanowić czynnik ryzyka wystąpienia wad cewy nerwowej bądź wad serca płodu.
- Zbyt wsoki poziom homocysteiny stanowi ryzyko powstawania licznych nowotworów, szczególnie jelita grubego oraz nowotworów wywoływanych przez estrogeny.
- Opóźnienie rozwoju umysłowego u dzieci.
- Osteoporoza u dzieci i dorosłych.
- Problemy z oczami: jaskra, zaćma, zanik nerwu wzrokowego, zwichnięcia lub podwichnięcie soczewki.
Podwyższony poziom homocysteiny może być spowodowany:
- Mutacjami genetycznymi MTHFR, CBS
- Nadmiarem białka zwierzęcego w diecie – mięso i przetwory
- Źle funkcjonującym układem pokarmowym, zaburzoną pracą żołądka, zaburzoną florą jelitową, złym wchłanianiem
- Niedoborem witamin B12, B6 i folianów (B9)
- Przyczynami fizjologicznymi – płeć męska, wiek podeszły, stan pomenopauzalny
- Często występuje równolegle z chorobami takimi jak: niewydolność nerek, cukrzyca typu 1 i 2 (stosowanie metforminy), niedoczynność tarczycy, niewydolność wątroby, łuszczyca, białaczka limfoblastyczna, choroba Cushinga, niedokrwistość Addisona-Biermera, nowotwór jajnika, padaczka, inne nowotwory i związane z tym niedobory witaminowe.
- Lekami i suplementami typu: L-DOPA, niacyna, metformina, lekami tiolowymi
Normy dla poziomu homocysteiny we krwi:
Wartości prawidłowe stężenia homocysteiny we krwi na czczo znajdują się w zakresie 5-15 μ mol/l, w niektórych laboratoriach nawet 17 μ mol/l.
Ale już s tężenia rzędu 10-13 μ mol/l wywierają szkodliwe działanie na śródbłonek naczyń krwionośnych.
Niestety hiperhomocysteinemia może być ukryta i wtedy należy rozszerzyć procedurę badań.
Jak możemy próbować obniżyć poziom homocysteiny we krwi? Możemy, poprzez:
- Zwracanie bacznej uwagi na prawidłową pracę żołądka i jelit, dbanie o prawidłową mikroflorę jelitową, prawidłowe, codzienne wypróżnienia
- Odpowiednie nawodnienie organizmu
- Unikanie alkoholu, nadmiaru kawy
- Bezwzględne rzucenie palenia papierosów
- Ograniczenie białka zwierzęcego – zmniejszenie udziału mięsa w diecie
- Rezygnacja z cukru, pszenicy, margaryn, olejów rafinowanych, ograniczenie nabiału
- Stosowanie dobrych tłuszczów (zwierzęce i nierafinowane, nieutwardzone roślinne)
- Zielone koktajle warzywne + młody jęczmień, chlorella
- Suplementacja – indywidualnie dobrana – np. podanie kompleksu wit B, kwasu foliowego, itp
Nie jestem lekarzem, ale zdaję sobie sprawę z powagi i jednocześnie powszechnego niedoceniania problemu. Jeśli ważny jest dla Was temat zapobiegania i walki z miażdżycą, zachęcam bardzo do zgłębienia tematu, konsultacji z kompetentnym lekarzem i wykonania badania.
Nie ma dwóch takich samych osób, dlatego nie może być dwóch takich samych diet. U nas każda dieta jest inna, dopasowana do Twoich potrzeb, preferencji oraz wykluczeń. Odchudzamy po ludzku. Dostaniesz dietę i opiekę ekspertów.
Sprawdź >
