Tego nie da się zrobić?

Niech każdy odpowie sobie na pytanie, czy nigdy nie powiedział sobie: tego nie da się zrobić, nie ma żadnej możliwości, aby to się udało.

Myślę, że jest nas wielu. Wiele razy coś nam nie wychodzi, dodatkowo dziecko płacze, szef czegoś chce, a jeszcze przyjaciółka się na nas obraziła. Zadanie czeka, a ja mam wrażenie, że nic z nim nie mogę zrobić. Przecież to niemożliwe.

Niestety, bardzo często dzieje się tak, że nie myślimy wówczas twórczo. Jesteśmy w tak dużym napięciu i stresie, często spowodowanym codziennymi problemami, że na zadaniu koncentrujemy się jedynie połowicznie – wiemy, że musimy je wykonać i tyle. Nie ma tu miejsca na myślenie abstrakcyjne, twórcze rozwiązywanie problemu.

Czy jest możliwa zmiana takiego myślenia?

Oczywiście! Zacznijmy myśleć twórczo. Spróbujmy przede wszystkim skoncentrować się na sprawie, czyli zobaczyć ten problem z różnej perspektywy. Może tutaj pomóc opisanie go na kartce, może rozrysowanie; zależy od sytuacji. Jak już problem widzimy, sprawdźmy nasze ograniczenia. Dlaczego nie mogę tego problemu rozwiązać, co mnie ogranicza? Pamiętajmy, że chodzi tutaj jedynie o rzeczy dotyczące danej sytuacji. Nie ma tu miejsca na myślenie o przyjaciółce czy szefie. Jeśli mam zadanie do wykonania, muszę się po prostu na nim skoncentrować, spojrzeć na niego trochę z boku, pooglądać go. To tak, jak dziecko uczy się rozpoznawać kształty – dopasowuje określone przedmioty do wyciętych w konkretne kształty otworów. Zanim je właściwie umieści, musi je dokładnie pooglądać, popróbować, czasami popełnić błąd, aż w końcu znajdzie rozwiązanie właściwe. Podobnie jest z nami. Mamy problem i aby go rozwiązać, musimy go pooglądać najpierw w myślach. Następnie wystarczy puścić wodze fantazji i spróbować znaleźć różne sposoby rozwiązania danej sytuacji. Warto czasami poradzić się innych, zrobić burzę mózgów. Bardzo ważne jest, aby zapisywać każdy, nawet pozornie zwariowany pomysł na rozwiązanie. Ta metoda pozwoli na wybór najlepszego rozwiązania, ale też na wyjście poza schemat, na rozwinięcie wyobraźni, co zaowocuje znalezieniem właściwego działania. To bardzo wzbogaca nasze myślenie. Nie można nigdy popadać w rutynę, bo to nas gubi. Powoduje, że myślimy sztywno, tunelowo. Warto wychodzić ze schematów, to rozwija wyobraźnię. Każde działanie jest pomocne w rozwiązaniu problemu. Nawet zwykłe rzucanie skojarzeń może doprowadzić do ciekawego rozwiązania. Pamiętajmy o tym. Istotne jest również nasze nastawienie. Jeśli zadbamy o siebie, chwilę odpoczniemy, „przewietrzymy” głowę przed dalszym działaniem, z pewnością więcej wpadnie nam do niej pomysłów. Jedna rzecz nie pomoże – myślenie nie da się. To myślenie zamyka nas na działanie i powoduje, że się poddajemy.