DDA a trudności osobiste w dorosłym życiu

Warto przyjrzeć się ogólnej charakterystyce DDA. Są to z reguły ludzie, którzy w dorosłym życiu:

• Są albo nadmiernie odpowiedzialni albo nadmiernie nieodpowiedzialni.
• Muszą domyślać się, jakie zachowanie jest normalne.
• Mają trudności z przeprowadzeniem swoich zamiarów od początku do końca.
• Oceniają siebie bezlitośnie.
• Trudniej jest im się bawić i przeżywać radość.
• Traktują siebie bardzo serio.
• Trudno jest im nawiązywać bliskie kontakty.
• Kłamią, gdy równie łatwo byłoby powiedzieć prawdę.
• Przesadnie reagują na zmiany, nad którymi nie mają kontroli.
• Stale poszukują uznania i potwierdzenia.
• Są lojalni do ostateczności, nawet w obliczu dowodów, że druga strona nie zasługuje na lojalność.
• Są impulsywni.

Przedstawiona wyżej charakterystyka jest jedynie ogólnym zarysem problemu, jaki stanowi DDA. U pacjentów tych mogą i szeroko rozwijają się różnego rodzaju zaburzenia somatyczne, takie jak bóle głowy, mięśni, serca, żołądka, oraz inne dolegliwości. Często cierpią oni na różnego rodzaju nerwice, depresje, dystymie. Stany te wymagają często zastosowania leków uspokajających, bądź poprawiających nastrój.

Osoby te wpadają w inne nałogi, takie jak np. kompulsywne objadanie się, zakupoholizm, palenie papierosów. Występują zaburzenia sfery seksualnej oraz niemożliwa staje się bliskość. DDA mają stałe poczucie pustki wewnętrznej, odczuwają silny lęk przed jakąkolwiek zmianą, ale i nie umieją żyć w stagnacji i zwykła, spokojna codzienność staje się również nie do zniesienia.

Efektem doświadczeń wyniesionych z życia w rodzinie alkoholowej są utrwalone schematy zachowań i reakcje emocjonalne, które utrudniają osiągnięcie zadowolenia i satysfakcji, a zwłaszcza nawiązywanie bliskich relacji z innymi ludźmi w dorosłym życiu.

Dodatkową trudność stanowi emocjonalne i często fizyczne uzależnienie od rodziców. DDA bardzo często nie potrafią uwolnić się od życia rodziców. Związek emocjonalny z rodzicami jest na tyle silny, że nie potrafią oni skupić się na własnym życiu, tylko wciąż martwią się o sytuację w domu rodzinnym. Osoby dotknięte syndromem DDA mają olbrzymie obawy przed zbliżeniem się do drugiego człowieka i przed założeniem rodziny, ponieważ nie chcą powtórzyć błędów swoich rodziców i narażać siebie i innych na cierpienie.

U DDA często obserwujemy zaburzenia odżywiania, wynikające znowu z braku poczucia kontroli czy też nieakceptowaniu swojej płci – tutaj pojawiają się anoreksje, bulimie, chęć zniknięcia, również poprzez niejedzenie. Z drugiej strony obserwujemy kompulsywne objadanie się i otyłość, które to są maską redukującą targające nimi wewnątrz emocje i napięcia.