Zaburzenia odżywiania kojarzone są zazwyczaj z takimi problemami jak anoreksja czy bulimia. Choroby te należą do grupy specyficznych zaburzeń odżywiania, prowadzących do wyniszczenia organizmu, a nawet śmierci. Do zaburzeń odżywiania zalicza się również zbytnie dbanie o to, co spożywamy (ortoreksja), oraz zbyt częste stosowanie restrykcyjnych diet (permareksja).
Ortoreksja to inaczej obsesyjne zdrowe odżywianie. Definiuje się ją jako zaburzenie polegające na przywiązywaniu nadmiernej uwagi do jakości przyjmowanych pokarmów. Choroba ta zaczyna się niewinnie, jak większość uzależnień. Ortorektyk wyrzuca ze swojej diety kilka produktów, które uważa za niezdrowe. Z czasem usuwa kolejne, aż zostaje przy grupie określonych, najzdrowszych składników. Liczba posiłków nie jest ograniczana. Zwraca on głównie uwagę na to, co je.
Osoby dotknięte tą chorobą unikają spożywania niektórych produktów oraz stosowania pewnych sposobów ich obróbki, np. gotowania, smażenia czy mrożenia, uważają to bowiem za niezdrowe. Obsesyjnie skupiają się na jakości i sposobie przygotowania posiłków, ściśle przestrzegają zasad dotyczących wyglądu i składu pokarmów. Zagrożeniami są tu niedożywienie oraz problemy natury społecznej. Osoby te ciągle rozmawiają o jedzeniu i jego wartościach, spożywają posiłki w samotności i wielkim skupieniu, poświęcając bardzo dużo czasu na odpowiednie dobranie niezbędnych produktów.
Permareksja to z kolei uzależnienie od bycia na diecie! Polega na skrupulatnym ważeniu posiłków, liczeniu kaloryczności i ciągłym planowaniu ograniczeń żywieniowych w codziennym jadłospisie. Zazwyczaj dotyka osoby z nadwagą, ale nie tylko. O ile w samym stosowaniu diety nie ma nic złego, o tyle problem zaczyna się, gdy traci się nad tym kontrolę, a funkcjonowanie organizmu uzależnia tylko i wyłącznie od kilku wybranych diet i niezależnie od rzeczywistych efektów wciąż nie odczuwa się zadowolenia z rezultatów.
Ciągła zmiana diet szczególnie tych ubogich w składniki odżywcze może doprowadzić do niedoboru witamin, mikroelementów oraz do anemii. W efekcie zagraża to życiu i zdrowiu, powodując szereg chorób, takich jak: zaburzenia metaboliczne, osteoporoza, niedokrwistość, zaburzenia układu nerwowego i hormonalnego, obniżenie odporności. Co więcej, jak każde uzależnienie, permareksja destabilizuje życie rodzinne. Osoba uzależniona poświęca mnóstwo czasu na trening, a resztę dnia przeznacza na planowanie kolejnych posiłków, robienie zakupów i spożywanie skrupulatnie przygotowanych potraw.
Źródło: „Magazyn Trenera” nr 33, str. 77–80.
Nie ma dwóch takich samych osób, dlatego nie może być dwóch takich samych diet. U nas każda dieta jest inna, dopasowana do Twoich potrzeb, preferencji oraz wykluczeń. Odchudzamy po ludzku. Dostaniesz dietę i opiekę ekspertów.
Sprawdź >