Wiosna to szczególny czas, kiedy odporność może ulec osłabieniu, przez co jesteśmy bardziej narażeni na przeziębienie czy grypę. Rzadko kiedy potrafimy rozróżnić przeziębienie niegroźne od takiego, które zwiastuje dłuższą niedyspozycję. Należy pamiętać, że ignorowanie choroby może zakończyć się poważnymi powikłaniami, takimi jak zapalenie płuc, mięśnia sercowego czy zatok. Jak więc ćwiczyć podczas choroby?
Aby zmniejszyć zagrożenie zachorowania na niedrożność górnych dróg oddechowych, wystarczy 1–2 dni umiarkowanej aktywności w tygodniu. Badania wykazują, że osoby niećwiczące około 30 dni w roku, użerając się z infekcją. Sprawa nie dotyczy trenujących 1–4 razy w tygodniu, bowiem ci z infekcjami spędzają około 18 dni w roku. Na podstawie badań dowiedziono więc, że osoby trenujące mają większą odporność.
Należy pamiętać, że podatność na choroby zwiększa się w przypadku wystąpienia przetrenowania. Kolejne wysiłki nakładają się wtedy na siebie, nie następuje regeneracja, a obciążony organizm dopadają infekcje.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca, aby osoby między 18 a 65 rokiem życia uprawiały umiarkowaną aktywność fizyczną (minimum 30 minut przez 5 dni w tygodniu) lub intensywną (minimum 20 minut przez 3 dni w tygodniu). Zaleca się również stosowanie 2–3 razy w tygodniu ćwiczeń zwiększających siłę i wytrzymałość mięśni.
Jak ocenić zdolność do wykonania treningu w czasie przeziębienia?
W medycynie sportowej wykorzystywane są dwie metody ułatwiające ocenę choroby ( ie zawsze są skuteczne, ale mogą pomóc w ocenie sytuacji).
Pierwsza z nich to test szyi ( z ang. neck check ) – jeżeli żaden z objawów choroby nie schodzi poniżej szyi, można podjąć ćwiczenia o małym natężeniu, bowiem nie powinno to przynieść szkody dla zdrowia. Do objawów tych należy ból gardła, katar, zaczerwienienie spojówek itp. Za objawy świadczące o tym, że powinniśmy przerwać trening, uznaje się te poniżej szyi, czyli kaszel, nudności, wymioty, bóle mięsni, uczucie rozbicia, gorączka.
Drugi, to test progresji. Ocenia się w nim postępowanie objawów po rozpoczęciu umiarkowanej aktywności. Należy obserwować reakcję organizmu. Jeśli po rozpoczęciu ćwiczeń objawy ustępują, poprawia się drożność dróg oddechowych, ból gardła i głowy mija, można kontynuować umiarkowany trening. Jeśli z kolei objawy się nasilają, należy zaprzestać wysiłku i skupić się na leczeniu.
Znane są też wirusy, które poza drogami oddechowymi atakują również mięsień sercowy. Jeśli dojdzie do zakażenia nimi, ćwiczenia zwiększają rozmiar uszkodzeń mięśnia sercowego i nasilają objawy (zaburzenia rytmu serca, niewydolność krążeniowa). Objawami takiej choroby mogą być gorączka, biegunka, bóle stawów, osłabienie, kołatanie serca i ból w klatce piersiowej. NIe należy ich bagatelizować ,bowiem znane są przypadki śmiertelne podczas ćwiczeń w trakcie wirusowego zapalenia mięśnia sercowego!
Podczas zwykłego, lekkiego przeziębienia umiarkowana aktywność jest wskazana. Trzeba jednak pamiętać, że dodatkowy odpoczynek w chorobie pomaga zmobilizować organizm do walki, aby doleczyć infekcję do końca. Warto więc w okresie przeziębienia dać sobie na wstrzymanie i nie brać udziału w wycieńczających treningach, a jedynie utrzymywać umiarkowaną aktywność.
Źródło: „Magazyn trenera” 31/2014, J. Jelonek, str. 62 –67.
Nie ma dwóch takich samych osób, dlatego nie może być dwóch takich samych diet. U nas każda dieta jest inna, dopasowana do Twoich potrzeb, preferencji oraz wykluczeń. Odchudzamy po ludzku. Dostaniesz dietę i opiekę ekspertów.
Sprawdź >
