Jak poradzić sobie ze ślizgającymi się po asfalcie kijami nordic walking?

Czy Tobie też ślizgają się kije, gdy maszerujesz po chodniku, kostce lub asfalcie? Większość osób, które na pierwszym marszu nordic walking były w lesie, w parku lub na polnej drodze, nie jest zadowolona z marszu po asfalcie. Dlaczego? Dlatego, że ślizgające się kije nie pozwalają dobrze odepchnąć się od podłoża. Jak sobie poradzić z tym fantem? Rozwiązanie jest bardzo proste – trzeba dokupić dobre nakładki (tzw. buciki) na kije. 

Dobra nakładka na grot ma za zadanie spełnić dwie podstawowe funkcje: ochronić go przed starciem się o twarde podłoże oraz umożliwić mocne odepchnięcie się kijem od podłoża. Pierwszą funkcję spełniają prawie wszystkie produkowane nakładki. Z drugim zadaniem większość bucików ma trudności. Jak zatem powinna wyglądać porządna nakładka, która sprawdzi się w marszu po betonowej dżungli?

Przede wszystkim powinna być miękka, wykonana z gumy dobrej jakości. Powinna być szeroka, czyli mieć dużą powierzchnię styczności z podłożem oraz posiadać głęboki bieżnik. Większość nakładek jest twarda, malutka i z minimalnym bieżniczkiem. Czy ma szansę się sprawdzić?

Nie bez powodu nakładki potocznie nazywamy bucikami. Ich funkcje są analogiczne z ludzkimi butami, które mają chronić stopy przed urazami oraz zapewnić komfort maszerowania. W jakich butach mamy najlepszą przyczepność, gdy nawierzchnia jest śliska, np. idziemy po błocie lub ubitym śniegu?

Oczywiście, w tych butach, które mają miękki bieżnik. Wiele osób przychodzi zimą na zajęcia w butach z dużym bieżnikiem, ale twardą podeszwą i dziwi się, że się ślizga. Dla osób, które mają buty z miękkim głębokim bieżnikiem, żadna zimowa powierzchnia nie jest straszna. Dokładnie tak samo jest z bucikami dla kijów. Jeśli ktoś chce chodzić po asfalcie, chodniku lub kostce, powinien dokupić dodatkowe szerokie buciki z miękkim i głębokim bieżnikiem.